Σύνταξη: Γιάννης Μπλάνας
bodyandmind.GR
Ποιοί είναι οι στόχοι της προπόνησης?
Χονδρικά υπάρχουν τρείς μεγάλες κατηγορίες αθλούμενων.Κάθε κατηγορία έχει διαφορετικούς στόχους και ως εκ τούτου χρησιμοποιεί διαφορετικές προπονητικές μεθόδους. Συνοπτικά είναι οι εξής:
Αρχάριος. Ο αρχάριος είναι αυτός που δεν έχει χρόνο ή διάθεση να ασχοληθεί έντονα με την προπόνηση. Στόχος του είναι μια γενικότερη σωματική ανασύσταση η οποία συνήθως για τους άντρες συνοψίζεται στο “θέλω να χάσω την κοιλιά, να φτιάξω χέρια και στήθος” και για τις γυναίκες στο “θέλω να αδυνατίσω και να ανορθώσω τα οπίσθιά μου”. Η προπόνηση είναι ενα εργαλείο για να νοιώθει, να δειχνει και κατ’ουσίαν να είναι υγειής.
Bodybuilder. Καταρχήν η έννοια του bodybuilding είναι εξαιρετικά παρεξηγημένη κυρίως λόγω των επαγγελματικών αγώνων που δίνουν μια “αποκρουστική” εικόνα στον κόσμο που δεν ασχολείται με τον χώρο πράγμα το οποίο ισχύει τόσο για τους άντρες bodybuilders όσο και για τις γυναίκες. Στην πραγματικότητα ο bodybuilder, ερασιτέχνης ή επαγγελματίας,είναι αυτός που στοχεύει στην βελτίωση της σύστασης του σώματός του με τρόπο πολύ πιο συστηματικό σε σχέση με την κατηγορία του αρχάριου. Η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει και το λεγόμενο fitness, ένας όρος ο οποίος είναι πολύ διαδεδομένος τελευταία στα γυμναστήρια και οποίος δηλώνει μια πιο ήπια εκδοχή του ερασιτεχνικού bodybuilding. Δηλαδή στο fitness ανήκουν όλοι αυτοί οι οποίοι θέλουν να βελτιώσουν την εικόνα του σώματός τους αλλά δεν θέλουν να γίνουν υπερβολικά μυώδεις όπως οι επαγγελματίες bodybuilders. Στο σημείο αυτό πρέπει να τονιστεί ότι οι άνθρωποι οι οποίοι μπορούν να πλησιάσουν τέτοια επίπεδα μυικής υπερτροφίας όπως οι επαγγελματίες bodybuilders είναι μετρημένοι στα δάκτυλα ενός χεριού και συνεπώς ήδη απο την αρχή οι οπαδοί του fitness ξεκινούν απο μία λανθασμένη υπόθεση. Έτσι όσοι ανήκουν σε αυτή τη κατηγορία οδηγούνται στο να χρησιμοποιούν εντελώς λανθασμένες μεθόδους προπόνησης οι οποίες είτε οδηγούν σε αισθητικές και λειτουργικές ανισορροπίες (συνηθισμένο παράδειγμα είναι σώματα-παραλίας με ατροφικά πόδια) είτε απλά πίσω απο αυτόν τον όρο κρύβουν την απροθυμία τους να ξοδέψουν χρόνο ακολουθώντας ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα εκγύμνασης και στην πραγματικότητα είναι αρχάριοι στον κόσμο της προπόνησης οι οποίοι πολύ απλά γυμνάζονται με ανορθόδοξο τρόπο.
Αθλητής. Ο αθλητής είναι φυσικά αυτός που κάνει προπόνηση με στόχο τις επιδόσεις. Η δύναμη, η ταχύτητα, η καρδιαναπνευστική αντοχή είναι το ζητούμενο και η προπόνηση το μέσο.
Υπόλοιπες περιπτώσεις. Μια ειδική κατηγορία είναι αυτός που ασκείται για λόγους αποκατάστασης ή πρόληψης τραυματισμών και παθήσεων. Παράδειγματα είναι διάφοροι πόνοι στην μέση, στα γόνατα, θλάσεις, διαστρέματα, σοβαρή παχυσαρκεία ή ακόμα και πιο σοβαρές παθολογίες οπως διαβήτης ή καρδιαγγειακά προβλήματα. Όλα αυτά θέλουν ειδική αντιμετώπιση και ξεφεύγουν απο τα ενημερωτικά πλαίσια του φυλλαδίου.
Πως ξέρω σε ποιά κατηγορία ανήκω?
Όπως είναι προφανές αυτές οι τρείς κατηγορίες είναι τα άκρα και υπάρχουν ενδιάμεσες περιπτώσεις οι οποίες εξαρτώνται τόσο απο τα σωματομορφικά χαρακτηριστικά του αθλούμενου (άλλος έχει γονιδιακή προδιάθεση να είναι δυνατός ή γρήγορος και άλλος να έχει λίγο λίπος) όσο και από τις συνειδητές επιλογές του. Για παράδειγμα μπορεί κάποιος να επιθυμεί επιδόσεις αλλά να τον απασχολεί και το χαμηλό ποσοστό λίπους (αθλητής-bodybuilder) ή μπορεί να είναι αρχάριος που όμως θέλει να δυναμώσει γιατί κάνει kick boxing (αρχάριος-αθλητής) ή ακόμα ο παλιός bodybuilder που τα παράτησε και επιστρέφει μετά από πολύ καιρό (αρχάριος-bodybuilder). Τελικά η κατηγοριοποίηση θα προκύψει τόσο από την ίδια την προπονητική πορεία όσο και από συζήτηση με τον προπονητή.
Ποιές είναι οι διαφορές στην προπόνηση για κάθε κατηγορία?
Ο αρχάριος χρειάζεται να εισαχθεί στον κόσμο της προπόνησης σταδιακά ώστε να μπορεί να λειτουργεί απροβλημάτιστα στα πλαίσια της καθημερινότητάς του. Το πρώτο μέλημα είναι να διορθωθούν προβλήματα βιοκινητικής φύσης (κακή στάση σώματος κλπ) και να φτιαχτεί μια στιβαρή βάση καρδιαναπνευστικής και μυοσκελετικής αντοχής. Η προπόνηση αυτού του τύπου θυμίζει την προπόνηση που βλέπουμε στις ταινίες (όλως παραδόξως) και έχει ποικιλία, γρήγορες εναλλαγές μεταξύ κινήσεων και ασκήσεων. Παράλληλα γίνεται η απαραίτητη τεχνική εκμάθηση των ασκήσεων με ελεύθερα βάρη ενώ η ποσότητα προπόνησης με αυτά είναι αρχικά περιορισμένη.
Ο bodybuilder γυμνάζεται με γνώμονα την μυοσκελετική του σύσταση και το τι επιτρέπει ή επιβάλει η διατροφή του. Για παράδειγμα, σε περιόδους “όγκου” η προπόνηση διαφέρει, δίνοντας έμφαση στην μεγάλη ποσότητα προπόνησης στα βάρη και μικρότερη στην αεροβική, με εναλλαγές ανάμεσα σε φάσεις δύναμης και υπερτροφίας. Στην περίοδο “γράμμωσης” η διατροφή είναι υποθερμιδική και η προπόνηση εστιάζει στην διατήρηση της μυικής μάζας.
Ο αθλητής κινείται πάντα με γνώμονα πρώτα την αποφυγή του τραυματισμού και ακολούθως την επίδοση. Τα βάρη ως συμπληρωματική προπόνηση στοχεύουν στην αύξηση της μέγιστης δύναμης η οποία έχει εξαιρετική μεταφορά στα αθλήματα με απαιτήσεις σε δύναμη-ταχύτητα. Πολλές είναι οι παρανοήσεις σχετικά με τη προπόνηση με βάρη και τα διάφορα αθλήματα. Η ουσία είναι ότι δεν πρέπει να γίνεται προσπάθεια μίμησης του αθλήματος στο γυμναστήριο (συνεπώς γρήγορη εκτέλεση των κλασικών ασκήσεων με λίγα κιλά είναι εντελώς αναποτελεσματική) και επίσης η αύξηση της μέγιστης δύναμης οδηγεί σε αύξηση της ταχύτητας. Ο αθλητής πρεπει να κινείται στην λεπτή γραμμή αναμεσα στην πρόοδο και την υπερπροπόνηση ως εκ τούτου απαιτεί αρκετά προσεκτική παρακολούθηση και προγραμματισμό.
Οι περιπτώσεις αποκατάστασης τραυματισμών και αλλων παθολογιών αντιμετωπίζονται ξεχωριστά.
Γιατι βάρη? Τι πλεονεκτήματα έχουν?
Η προπόνηση με αντιστάσεις είναι θεμελιώδης για την διαμόρφωση της σωματικής σύστασης. Σε ότι έχει να κάνει με την απώλεια λίπους η ουσία του ζητήματος ειναι κατά βάση θερμοδυναμική: ο ανθρώπινος οργανισμός έχει συγκεκριμένες ενεργειακές απαιτήσεις κάθε μέρα. Αν λαμβάνει περισσότερη ενέργεια από όση ξοδεύει, την αποθηκεύει σε λίπος, ενώ αν λαμβάνει λιγότερη αναπληρώνει το έλλειμμα μέσω του καταβολισμού του λίπους (ή των μυών αν στo προπoνητικό πλάνο δεν υπάρχει σοβαρή προπόνηση με αντιστάσεις). Πιο αναλυτικά, το ανθρώπινο σώμα ξοδεύει ενέργεια ως εξής:
Εγκέφαλος 20% (περιπου 400-500 θερμίδες/ημέρα για έναν ενήλικο άντρα)
Ήπαρ 15% (300-400 θερμίδες/ημέρα)
Καρδιά 15% (300-400 θερμίδες/ημέρα)
Λοιπά σπλάχνα 20% (400-500/ημέρα)
Μυοσκελετικό 30% (600-700/ημέρα σε κατάσταση ηρεμίας)
Όλα πλήν του μυοσκελετικού είναι σταθερά. Σε γενικές γραμμές όλοι οι άνθρωποι τόση ενέργεια χρειάζονται για την λειτουργία του οργανισμού τους δεδομένου ότι το μέγεθος του εγκεφάλου και των σπλάχνων είναι σταθερό καθώς επίσης και δεδομένου οτι οι βασικές λειτουργίες τους είναι κοινές καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Το μυοσκελετικό σύστημα όμως είναι ευμετάβλητο. Κάθε κιλό μυς που προστίθεται κοστίζει στον οργανισμό περίπου 150 θερμίδες την ημέρα για την συντήρησή του. Η προπόνηση αντιστάσεων μακροπρόθεσμα προσθέτει μυς οι οποίοι είναι μεταβολικά ενεργοί και συμβάλλουν στην μακροπρόθεσμη διατήρηση χαμηλού ποσοστού λίπους.
Επιπλέον οι μυς είναι αυτοί οι οποίοι “σχηματίζουν” το σώμα, αντρικό και γυναικείο, και δημιουργούν τον χαρακτηριστικό αθλητικό σωματότυπο ο οποίος κυριαρχεί στα περιοδικά, στη τηλεόραση κτλ. Φράσεις όπως “θέλω να ανορθώσω τα οπίσθια”, “θέλω να φτιάξω χέρια και ώμους” καθώς και άλλες, δεν σημαίνουν τίποτα άλλο παρά το γεγονός ότι κάποιος επιθυμεί να αυξήση την μυική του μάζα σε κάποιες μυικές ομάδες.
Είμαι γυναίκα. Τι αλλάζει στην προπόνησή μου?
Εν συντομία τίποτα. Ο γυναικείος οργανισμός δεν διαφέρει απο τον αντρικό ουσιαστικά. Οι όποιες διαφορές είναι οι εξής:
Οι γυναίκες χρειάζονται μεγαλύτερο ποσοστό λίπους για την επιβίωσή τους.
Έχουν πιο υγιή κατανομή λίπους (γύρω απο τους γοφούς και οχι τα σπλάχνα).
Είναι εξίσου δυνατές στο κάτω σώμα (95% της δύναμης ενός άντρα ίδιου βάρους) αλλά λιγότερο δυνατές στο πάνω σώμα (45% της δύναμης ενος άντρα ίδιου βάρους).
Οι γυναίκες βάζουν δυσκολότερα μυς από ‘τι οι άντρες, αλλά χάνουν (και βάζουν) λίπος πιο εύκολα.
Είναι πιο επιρρεπείς σε τραυματισμούς στα γόνατα αλλά λιγότερο στους ώμους. Επίσης είναι λιγότερο επιρρεπείς σε θλάσεις και άλλες οξείες κακώσεις.
Πρακτικά λοιπόν η προπόνηση για μια γυναίκα απο φυσιολογικής σκοπιάς δεν διαφέρει απο την αντρική. Δυστυχώς οι περισσότερες γυναίκες οι οποίες γυμνάζονται δεν το γνωρίζουν αυτό και πέφτουν στη παγίδα εύκολων (απο πλευράς κούρασης και χρόνου) πλην όμως εντελώς αναποτελεσματικών λύσεων όπως η ήπια αεροβική προπόνηση, η προπόνηση δονήσεων και διάφορα ελλειπή ομαδικά προγράμματα εκγύμνασης. Επίσης αποφεύγοντας συστηματικά την εκγύμναση με βάρη και την έντονη αεροβική προπόνηση διαλλειματικής μορφής το αποτέλεσμα για την συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών, η οποία δεν είναι γονιδιακά προικισμένη, είναι ότι ποτέ δεν θα μπορέσουν να αναπτύξουν τις πολυπόθητες μυικές ομάδες όπως μηρούς και γλουτούς και επίσης ποτέ δεν θα καταφέρουν να διατηρήσουν σχετικά χαμηλά ποσοστά λίπους.
Πως αντιμετωπίζω την βαρεμάρα και την έλλειψη χρονου?
Η προπόνηση δεν πρέπει να ειναι βαρετή.Ένας απο τους σκοπούς του προπονητή είναι να αντιληφθεί τονχαρακτήρα του αθλούμενου και να ταιριάξει μια προπόνηση στα μέτρα του η οποία δεν θα τον κάνει να βαριέται. Αυτόβέβαια αλλάζει απο άνθρωπο σε άνθρωπο. Άλλοι θέλουν να έχουν σαφείς στόχους ενώ άλλοι θέλουν να έχουν μεγάλη ποικοιλία απο ερεθίσματα.
Ο χρόνος που απαιτείται για προπόνηση δεν είναι τόσο μεγάλος. 3-4 ώρες την εβδομάδα είναι υπεραρκετές. Καλώς ή κακώς είναι μακροπρόθεσμα απαραίτητη για την υγεία του οργανισμού όχι λιγότερο ή περισσότερο απο το να πλένουμε τα δόντια μας.
Θέλω να κάνω σύσφιξη στα μπούτια/χέρια/κοιλιά μου. Τι μπορώ να κάνω?
Αυτό που ονομάζουμε“σύσφιξη” είναι πρακτικά συνισταμένη τριών πραγμάτων: Του ποσοστού λίπους του σώματος, της μυικής μάζας και της τονικότητας των μυών στην περιοχή. Το λίπος μπορούμε να το επηρεάσουμε μόνο συστεμικά δηλαδή στο σύνολο του σώματος, την μυική μάζα τοσο συστεμικά όσο και τοπικά την τονικότητα μόνο τοπικά. Από τους τρείς αυτούς παράγοντες μόνο οι δύο πρώτοι έχουν μεγάλη σημασία. Η ουσία είναι όμως οτι σχετικά χαμηλό ποσοστό λίπους και επαρκής μυική μάζα είναι αυτά που προσδιορίζουν την εμφάνιση. Μια κοινή παρανόηση είναι οτι οι μύς φαίνονται άσχημοι. Η πραγματικότητα όμως είναι οτι 4 κιλά μυς (ποσό που δύσκολα το 99% των γυναικών μπορεί να προσθέσει ακόμα και με καλή προπόνηση επι σειρά ετών) δεν έχουν τόσο πολύ μεγάλο όγκο. Για την ακρίβεια είναι 20% μικρότερο απο το ισόποσο λίπος και μπορούν μόνο να ομορφύνουν ένα γυναικείο σώμα. Συνεπώς η “σύσφιξη”, η “ανόρθωση” σε επίμαχα σημεία καθώς και άλλες συχνά χρησιμοποιούμενες φράσεις δεν σημαίνουν τίποτα άλλο παρά την πρόσπάθεια να αυξήσουμε την μυική μάζα του σώματος και να μειώσουμε τα ποσοστά λίπους. Για να συμβεί αυτό απαιτείται σοβαρή και εξατομικευμένη προπόνηση και όχι εύκολες πλην όμως εντελώς αναποτελεσματικές λύσεις όπως υποτιθέμενες κρεμες αδυνατίσματος, η παθητική γυμναστική, διάφορα περίεργα μηχανήματα γυμναστικής και πλατφόρμες δόνησης. Δυστυχώς ή ευτυχώς το ανθρώπινο σώμα δεν λειτουργεί με αυτό το τρόπο και δεν ανταποκρίνεται σε αυτές τις μεθόδους παραμόνο σε συστηματική έντονη αναερόβια/αερόβια προπόνηση και σε σωστή διατροφή.
Έχω ακούσει οτι 10 λεπτά σε μια πλατφόρμα δόνησης (για παράδειγμα power plate) ισοδυναμούν με μια ώρα γυμναστικής. Η φίλη μου το έκανε και είδε αποτελέσματα πολύ γρήγορα. Γιατί τότε να κάνω άλλη προπόνηση και να διαθέσω παραπάνω χρόνο;
Καταρχήν “μια ώρα γυμναστική” είναι ένας όρος ο οποίος επιδέχεται πάρα πολλές ερμηνείες και στην πραγματικότητα μια τέτοια φράση είναι παραπλανητική. Τι σημαίνει μια ώρα γυμναστική? Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι γυμναστικής οι οποίοι δεν είναι ισοδύναμοι μεταξύ τους.
Η προπόνηση δονήσεων αναπτύχθηκε απο τον Bosco το 1984 ως ενα μηχάνημα αποκατάστασης τραυματισμών και διατήρησης του μυικού τόνου σε αθλητές. Στην πορεία πήρε μεγάλες διαστάσεις κυρίως λόγω marketing που προωθούν τα γυμναστήρια αφού αφήνει μεγάλο χρηματικό κέρδος σε αυτά με μια μικρή επένδυση σε χρόνο και χρήμα. Η θεωρία ειναι οτι η προπόνηση δονήσεων βασίζεται στην ενεργοποίηση του μυοδιατατικού ανακλαστικού (το ιδιο φαινόμενο που παρατηρείται στο κλασικό ιατρικό τέστ ανακλαστικών με το χτύπημα στην επιγονατίδα).Ενώ έχει μια βάση και χρησιμότητα για αθλητές υψηλού επιπέδου, επειδή μπορεί να αντικαταστήσει την πλυομετρική προπόνηση κάτω απο ειδικές περιστάσεις και να βοηθήσει στην χαλάρωση, στον μέσο ασκούμενο έχει ελάχιστα να προσφέρει απο πλευράς σωματικής ανασύστασης. Η προπόνηση δόνησης περιλαμβάνει την εκτέλεση διαφόρων (ημι)ισομετρικών ασκήσεων. Τέτοιες ασκήσεις απευθύνονται σε εντελώς αρχάριους και μπορούν να εκτελεστούν με την ίδια επιτυχία και στο έδαφος. Η επίδραση που έχουν στο σώμα είναι πολύ μικρή και σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα τέτοιες ασκήσεις σταματούν να έχουν το παραμικρό αποτέλεσμα γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει τρόπος να αυξάνεται προοδευτικά η αντίσταση/δυσκολία. Με λίγα λόγια η προπόνηση δόνησης δεν μπορεί να προσφέρει στην αύξηση μυικής μάζας ή στην απώλεια λίπους παραμόνο αν κάποιος είναι εντελώς αρχάριος. Ακόμα και τότε όμως υπάρχουν πιο αποτελεσματικές, πιο φτηνές και πιο γρήγορες μέθοδοι από την προπόνηση με δονήσεις.
Οι άνθρωποι οι οποίοι βλέπουν γρήγορα και άμεσα αποτελέσματα απο την προπόνηση δονήσεων είναι αρχάριοι και θα είχαν πρόοδο σε οτί και αν έκαναν.Το τελευταίο πρέπει να τονιστεί: ο αρχάριος με οποιοδήποτε είδος φυσικής δραστηριότητας είτε αυτό είναι απλό περπάτημα είτε ασκήσεις με το βάρος του σώματός του θα έχει γρήγορα αποτελέσματα ειδικά όταν αυτό συνδιάζεται με κάποιο υποτυπώδες διατροφικό πλάνο. Τα ίδια χρήματα σε εναν προσωπικό προπονητή οποίος θα κατάρτιζε ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα προπόνησης θα ειχαν σαφώς καλύτερα αποτελέσματα.
Αν κάνω γιόγκα, πιλάτες, χoρό, aerobic αντί για βάρη και αερόβια προπόνηση?
Η γιόγκα και το πιλάτες είναι εξαιρετικά ασκησολόγια όμως έχουν περιερισμένο λειτουργικό εύρος. Μπορούν να βοηθήσουν την ευλυγισία και την σωστή στάση του σώματος. Επίσης ως μορφές άσκησης σίγουρα θα βοηθήσουν τον αρχάριο στο να εισαχθεί στον κόσμο της προπόνησης. Αν όμως δεν συμπληρωθούν με προπόνηση αντιστάσεων και αερόβια προπόπονηση γρήγορα θα σταματήσουν να προσφέρουν επαρκές προπονητικό ερέθισμα είτε ο στόχος είναι η αθλητική επίδοση είτε η σωματική ανασύσταση. Το ίδιο ισχύει για τον χορό και το aerobic . Καλώς ή κακώς η προπόνηση με βάρη έχει πάρα πολλά πλεονεκτήματα σκελετικής και ορμονικής φύσης, χωρίς αυτό να σημαίνει οτι τα βάρη δεν πρέπει να συμπληρωθούν και με άλλες μορφές προπόνησης όπως είναι η αεροβική άσκηση και οι ασκήσεις ευλυγισίας.
Έχω ακούσει οτι αν κάνω πολλές επαναλήψεις θα γραμμώσω και αν κάνω λίγες θα βάλω όγκο. Στην πρώτη περίπτωση οι μύς μου θα είναι γραμμωμένοι και καλοσχηματισμένοι ενώ στη δεύτερη περίπτωση θα είναι ογκώδεις και ακαλαίσθητοι.
Αυτός είναι ένας μύθος ο οποίος προέκυψε απο το είδος προπόνησης που έκαναν οι πρώτοι επαγγελματίες bodybuilders την δεκαέτια του 60-70 και δυστυχώς αναμασάται απο διάφορους στα γυμναστήρια συμπεριλαμβανομένων και γυμναστών. Στην περίοδο “όγκου” έκαναν έντονη προπόνηση η οποία περιλαμβάνει “βαριά” κιλά δηλαδή σχετικά λίγες επαναλήψεις ενώ στην περίοδο γράμμωσης λόγω της έντονης δίαιτας και της εξάντλησης έχαναν την ικανότητα τους να κάνουν πολλά κιλά και έτσι αναγκαστικά βασίζονταν σε περισσότερες επαναλήψεις και ελαφρύτερα κιλά για να έχουν ένα στοιχειώδες προπονητικό ερέθισμα. Με άλλα λόγια έκαναν πολλές επαναλήψεις γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν άλλη προπόνηση και όχι γιατί είναι αποτελεσματικές για απώλεια λίπους και διατήρηση του μυικού ιστού.
Έτσι και αλλιώς απο πλευράς φυσιολογιας μια τέτοια προσέγγιση με πολλές επαναλήψεις δεν έχει κανένα νόημα γιατί η προπόνηση με βάρη πρέπει πάντα να στοχεύει σε αύξηση ή διατήρηση της δύναμης. Ειδικά σε περιόδους δίαιτας κατά τις οποίες μειώνεται η ικανότητα του οργανισμού να αναπλάθει τον μυικό ιστό ο στόχος θα πρέπει να ειναι η διατήρηση της δύναμης και του ευνοικού για τον αναβολισμό ορμονικού περιβάλλοντος. Και τα δύο αυτά επιτυγχάνονται μόνο με σχετικά λιγες επαναλήψεις και πολλά κιλά. Επίσης δεν υπάρχουν γραμμωμένοι ή ακαλαίσθητοι μυς αλλά ατροφικοί ή αναπτυγμένοι μυς οι οποίοι είτε καλύπτονται είτε δεν καλύπτονται από λίπος.
Έχω ακούσει οτι τα μηχανήματα είναι απαραίτητα για να βελτιώσω το σώμα μου και ότι τα ελεύθερα βάρη είναι επικίνδυνα.
Τα μηχανήματα αναπτύχθηκαν με την προοπτική να χρησιμοποιούνται σε μεγάλες γυμναστηριακές εγκαταστάσεις χωρίς την επίβλεψη εξειδικευμένου προπονητή. Ως εκ τούτου είναι εκ των πραγμάτων ελλειπή. Το σημαντικότερο πρόβλημα με τα μηχανήματα είναι ότι δεν μπορούν να ταιριάξουν στα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά κάθε αθλούμενου. Επίσης θέτουν περιορισμούς στο εύρος και την τροχιά της κίνησης. Συνεπώς επιβάλλουν την εκτέλεση “αφύσικων”, ως προς το ανθρώπινο σώμα, κινήσεων και τα αποτελέσματα είναι στην καλύτερη περίπτωση μικρά και ανισοκατανεμημένα οφέλη ενώ στην χειρότερη περίπτωση διάφοροι τραυματισμοί. Αντίθετα τα ελεύθερα βάρη υπό την επίβλεψη έμπειρου προπονητή και την απαραίτητη τεχνική εκμάθηση είναι ασφαλέστερα και πιο αποτελεσματικά απο κάθε άποψη. Αυτό ισχύει γιατι ταιριάζουν στις θεμελιώδεις κινήσεις για τις οποίες είναι εξελιγμένες το ανθρώπινο σώμα να εκτελεί οπως το βαθύ κάθισμα, η έλξη, η άρση ενος βάρους που βρίσκεται στο έδαφος κτλ. Αυτές οι κινήσεις για να εκτελεστούν απαιτούν την ταυτόχρονη συμμετοχή και την συνεργασία διαφόρων μυικών ομάδων το οποίο μεταξύ άλλων επιτρέπει την σταδιακή αύξηση της αντίστασης με ασφάλεια και την ισορροπημένη ανάπτυξη του σώματος.
Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την άδεια του συγγραφέα.
bodyandmind.GR
