50 τρόποι για “να Είσαι και να Διαρκείς” | Μέρος 1 – Εξασκώντας το σώμα
0 Comments
Πρόλογος του μεταφραστή
Όταν ξεκίνησα με το Parkour ήμουν ήδη 27 χρονών και πολλοί φίλοι και γνωστοί με ρωτούσαν (ακόμα το κάνουν) για πόσο καιρό θα μπορώ να το προπονούμαι. Τότε και εγώ ο ίδιος βέβαια δεν ήμουν σίγουρος, όχι για το μέχρι πότε θα προπονούμαι αλλά για το πόσο μακριά θα φτάσω μέσω της εξάσκησης και τι θα έπαιρνα από αυτήν. Πάντα όμως είχα στο μυαλό μου πως θα ήθελα να καταφέρω να είμαι σε θέση να το κάνω για πολλά πολλά χρόνια ακόμα.
Το άρθρο του Blane που ακολουθεί έρχεται να μου μάθει πολλά καινούργια πράγματα, να μου υπενθυμίσει άλλα που με το πέρασμα του χρόνου και τις αλλαγές στην προπόνηση ξέχασα και να μου δείξει πως και άλλοι άνθρωποι συμμερίζονται τις ίδιες σκέψεις, ανησυχίες και ελπίδες με εμένα, σχετικά με το προσωπικό αλλά και το μέλλον της τέχνης που αγαπάμε. Είναι ένα άρθρο που προσωπικά (περιμένοντας το να ολοκληρωθεί, καθώς έχουν μόλις ανέβει 2 από τα 5 μέρη του) πιστεύω πως άνετα θα χαρακτηριζόταν η Βίβλος του Parkour, όχι γιατί περιέχει και αναλύει τις τεχνικές που προπονούμε όλοι μας, αλλά επειδή δείχνει με τον καλύτερο τρόπο την προσέγγιση που πρέπει να έχουμε στην εξάσκηση μας.
Δεν χρειάζεται να πω εγώ άλλα, ούτε για το έργο, ούτε για τον Blane… Αυτό είναι το πρώτο μέρος. Με τον καιρό και όσο πιο σύντομα τα καταφέρω, θα ανεβούν και τα υπόλοιπα μέρη μεταφρασμένα για όλους όσους ενδιαφέρονται να τα διαβάσουν κα να μάθουν.
50 τρόποι για ‘’να είσαι και να διαρκείς’’ στο Parkour
Το ‘’να είσαι και να διαρκείς’’ (to be and to last) είναι μία από τις πιο εμβληματικές φράσεις που μπορεί να ακούσει κάποιος στους παραδοσιακούς κύκλους Parkour στο εξωτερικό. Αλλά τι ακριβώς σημαίνει; Εξαρτάται από το ποιον θα ρωτήσετε, αλλά οι περισσότεροι θα συμφωνήσουν σχετικά με τις βασικές αρχές πίσω από αυτό. Όπως έχω και ο ίδιος καταλάβει, δηλώνει ότι ένα πρόσωπο θα πρέπει να εκπαιδεύσει το σώμα του και το μυαλό του ώστε να είναι σε θέση και έτοιμος για οτιδήποτε και να εκπαιδευτεί με τέτοιο τρόπο που θα του επιτρέψει να είναι σε θέση και έτοιμος για οτιδήποτε και για όσο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα όσο είναι δυνατόν.
Προτείνει ότι ένα πρόσωπο θα πρέπει να στοχεύει να είναι δυνατό, αλλά όχι μόνο με τη φυσική (σωματική) έννοια. Θα πρέπει να στοχεύει να είναι ανθεκτικός, με ελεύθερη σκέψη, αυτοπεποίθηση και ακόμη να παραμένει ταπεινός. Θα πρέπει να μάθει να είναι αυτάρκης και χρήσιμος για τους αγαπημένους του και θα πρέπει να στοχεύει στην πρόοδο του πάντα με κάποιο τρόπο.
Να διαρκέσει;;; Εκείνο το παλαιό γνωμικό κατά το οποίο ‘’η πιο λαμπρή φλόγα καίγεται πιο γρήγορα’’ είναι ιδιαίτερα αληθές στο Parkour. Πόσο άξιο είναι ένα άτομο το οποίο διαρκεί πέντε χρόνια σε υψηλό επίπεδο και θα πρέπει να σταματήσει την προπόνηση εξαιτίας κακών γόνατων ή ενός σπασμένου αστράγαλου; Πόσο χρήσιμο είναι ένα σώμα που δεν μπορεί να κινηθεί χωρίς πόνο, ο οποίος οφείλεται σε χρόνια εγκατάλειψης και κακοποίησης; Το ταξίδι του Parkour ποτέ δεν ήταν γραφτό να είναι μια λαμπρή λάμψη θεάματος και show. Πάντα προοριζόταν να είναι μια δια βίου άσκηση βελτίωσης και ένα ταξίδι που δεν χρειάζεται να τελειώσει τη στιγμή που το σώμα αρχίζει να εμφανίζει σημάδια γήρανσης. Όχι , όχι όσο το μυαλό είναι ακόμα νέο. Όχι, όσο η ψυχή εξακολουθεί να αναζητά την περιπέτεια, την πρόκληση και το παιχνίδι. Μια μέρα μπορεί να μην είσαι σε θέση να κάνεις το ίδιο άλματα που μπορούσες ως παιδί, αλλά θα είσαι αρκετά ισχυρός και με αυτοπεποίθηση για να προσέξεις/βοηθήσεις την εγγονή σου όταν θα προσπαθεί το πρώτο της Cat Leap και θα ζητήσει τη βοήθειά σου, σωστά; Θα εξακολουθείς να έχεις εξαιρετική ισορροπία, κρίση και γνώση και θα είναι σε θέση να σκαρφαλώσεις πάνω από ένα ψηλό τείχος αν χρειαστεί. Θα εξακολουθείς να είσαι ενεργός και κινητικός αρκετά ώστε να είσαι αυτάρκεις και χρήσιμος για τον εαυτό σου, την οικογένεια και τους φίλους σου. Αυτό είναι το πραγματικό Parkour. Τα ‘’άλματα’’ είναι μόνο ένα μέρος αυτής της εκπαίδευσης. Είναι το να γνωρίζεις τι μπορείς να κάνεις και να έχεις τα κότσια να το κάνεις , όταν η κατάσταση το απαιτήσει. Και αυτό μπορεί να εξασκηθεί μέχρι την ημέρα που θα πεθάνουμε. Στόχος μου είναι ακόμα να είμαι εκείνος ο γέρος που κάθεται στο τραπέζι και ο οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να ανοίξει ότι επίμονο βάζομε τις πίκλες..
Το ταξίδι μου στο Parkour ξεκίνησε το Σεπτέμβριο του 2003. Τότε, ο αριθμός των νέων που ξεκινάγανε το Parkour κάθε εβδομάδα θα μπορούσαν πιθανώς να μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού και δεν ήταν μέχρι την προβολή του Jump London στο ‘’Κανάλι 4’’ στη Βρετανία, που η περίοδος της μεγάλης ανάπτυξης άρχισε πραγματικά. Το Jump Britain, η συνέχεια toy Jump London που ακολούθησε, προκάλεσε ένα άλλο , μεγαλύτερο κύμα ενδιαφέροντος που βρήκε εκατοντάδες και μετά χιλιάδες ανθρώπους να ξεκινούν την αναζήτηση στο διαδίκτυο για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Parkour . Δεν υπήρχαν πολλές διαθέσιμες πληροφορίες εκείνη τη στιγμή, αλλά οι καιροί έχουν αλλάξει. Υπάρχουν εκατοντάδες καλά Tutorials, άρθρα και προπονητές που κάνουν προσπάθεια για να διασφαλίσουν ότι το ‘’καλό’’ περιεχόμενο είναι εκεί έξω για να βρεθεί από αυτούς που είναι πρόθυμοι να ψάξουν για αυτό.
Τώρα είναι δύσκολο να συμβαδίσει κανείς με το ρυθμό ανάπτυξης. Κάθε blockbuster δράσης του Χόλυγουντ πρέπει να έχει ένα φανταχτερό κυνηγητό στις στέγες των σπιτιών πριν ή μετά την καταδίωξη του αυτοκινήτου, καθώς και οι όροι Parkour και Freerunning είναι εξοικειωμένοι με τη πλειοψηφία του δυτικού κόσμου και πέρα από αυτόν.
Έτσι, με όλα αυτά δεν είμαι ανήσυχος για την ανάπτυξη του Parkour πια. Έχω γνωρίσει αρκετά καλούς προπονητές και αθλητές σε όλο τον κόσμο για να ξέρω ότι Parkour είναι σε καλά χέρια. Ακόμη και αν τα ΜΜΕ προβάλουν μόνο τη λάμψη της θεαματικής πλευράς του, οι άνθρωποι είναι αρκετά έξυπνοι για να σκάψουν λίγο βαθύτερα και να μάθουν τι είναι πραγματικά το Parkour εάν είναι σοβαροί. Ευελπιστώ ότι οι νεοεισερχόμενοι θα βρουν τις κοινότητες στις χώρες τους και θα είναι σε θέση να πάρουν μια υπεύθυνη απόφαση για το ποιος είναι αξιόπιστος και ταπεινός και ποιος είναι ψεύτικος. Όσοι τολμούν να δουν πέρα από τα λεπτά πέπλα του YouTube, των Red Bull(shit) διαγωνισμών και των διαφημίσεων στην τηλεόραση, θα βρουν μια πληθώρα από αξιόπιστες πληροφορίες και αξιοπρεπείς ανθρώπους που μπορούν να τους δείξουν το δρόμο. Σχεδόν κάθε έκθεση των μέσων ενημέρωσης σχετικά με το Parkour, βοηθά τους ανθρώπους να βρουν την κορυφή του παγόβουνου, αλλά η μεγάλη μάζα του περιεχομένου και του πλούτου, βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια για τους αρχάριους αν θελήσουν να βγουν εκεί έξω.
Ελπίζω ότι αυτή η σειρά άρθρων, η οποία θα αποτελείται από 5 μέρη, θα μπορεί να συγκαταλέγεται μεταξύ του πλούτου και χρήσιμου περιεχόμενου που είναι ήδη διαθέσιμα για τους ανθρώπους που καταδύονται κάτω από την επιφάνεια ψάχνοντας για περισσότερα.
Αυτό που θα ακολουθήσει είναι πάνω από 50 από τις πιο χρήσιμες συμβουλές που ελπίζω ότι μπορώ να δώσω σε αθλητές του Parkour, όλων των δυνατοτήτων, για να υπάρχουν και να διαρκέσουν σε αυτήν την ‘’πειθαρχία’’ (άθλημα). Αυτή είναι μια συλλογή από σκέψεις, εμπειρίες και απόψεις τόσο σε προσωπικό επίπεδο, όσο και ως αποτέλεσμα των συνομιλιών και του χρόνου που δαπάνησα με πολλούς βετεράνους του αθλήματος στα χαρακώματα, τόσο ξένες χώρες όσο και εδώ, κατά την τελευταία δεκαετία. Θα κυκλοφορεί σε εβδομαδιαία βάση για να είναι πιο εύκολο στο διάβασμα. Ας ξεκινήσουμε…
Μέρος 1: Εξασκώντας το σώμα
Ένα μεγάλο μέρος του ‘’να υπάρχεις και να διαρκέσεις’’ έχει να κάνει με το πώς θα εκπαιδεύσουμε και θα αναπτύξουμε το σώμα μας και τις σωματικές ικανότητες του. Τα ακόλουθα σημεία καλύπτουν τα κύρια θέματα για τα οποία θα ήθελα να γνώριζα περισσότερα, όταν άρχισα την προπόνηση.
1) Δώστε προτεραιότητα σε υψηλής ποιότητας κίνηση
Βοηθά να υπενθυμίζετε στον εαυτό σας ότι το Parkour είναι κίνηση, δεν είναι ατομικές τεχνικές. Και ενώ μια καλά δομημένη προπόνηση δύναμης και το πρόγραμμα προετοιμασίας σας θα σας βοηθήσουν να προχωρήσετε και να προστατεύσετε το σώμα σας από τραυματισμούς, το νόημα του να γίνετε δυνατοί και προστατεύετε το σώμα σας είναι για να έχετε ένα λειτουργικό και ικανό μηχάνημα για να εξερευνήσετε το περιβάλλον και να το χρησιμοποιήσετε όπως επιθυμείτε.
Η αναζήτηση της τελειότητας στην κίνηση και την εκπαίδευσή σας για να επιτευχθεί μια εξαιρετική ποιότητα στις κινήσεις σας, ανεξάρτητα από το ποιες αυτές είναι, θα πρέπει πάντα να αποτελεί προτεραιότητα για τον αθλητή Parkour. Θα χρειαστούν χιλιάδες ακριβείς επαναλήψεις ώστε να κατακτηθούν ακόμη και τα απλούστερα των κινήσεων, αλλά όσο περισσότερος ο χρόνος που ξοδεύετε ενισχύοντας τις βασικές τεχνικές , τόσο μεγαλύτερη θα είναι η εμπιστοσύνη σας και το συνολικό λεξιλόγιο κινήσεων σας.
Να θυμάστε ότι οι κινήσεις/τεχνικές Parkour είναι άριστες σωματικές ασκήσεις από μόνες τους. Όταν οι βιο-μηχανική οποιασδήποτε κίνησης είναι σωστή, η ίδια η κίνηση θα ενισχύει το σώμα και προκαλεί ελάχιστη βλάβη. Η υψηλής ποιότητας, τακτική εξάσκηση κίνησης, σε συνδυασμό με ένα καλό πλάνο προπόνησης δύναμης θα σας πάει πολύ, πολύ μακριά.
2) Η επιδίωξη της δύναμης
Είτε είσαι αρχάριος ή εξασκείσαι για χρόνια, πρωταρχικός στόχος σου όσον αφορά την φυσική κατάσταση, θα πρέπει να είναι για να γίνεις ισχυρότερος/δυνατότερος . Ο Rippetoe (Αμερικανός προπονητής δύναμης και συγγραφέας) το έθεσε καλύτερα όταν μας υπενθύμισε ότι ‘’οι δυνατοί άνθρωποι είναι πιο δύσκολο να πεθάνουν από τους αδύναμους ανθρώπους και είναι πιο χρήσιμοι σε γενικές γραμμές’’.
Η δύναμη είναι το πλούσιο έδαφος από το οποίο όλες οι άλλες σωματικές ικανότητες θα ανθίσουν. Αν θέλετε να πηδήξετε ακόμη πιο μακριά, να προλαμβάνετε τραυματισμούς , να βελτιώσετε την αντοχή σας και να αυξήσετε την σταθερότητα των οστών σας, τότε θα πρέπει να γίνει πιο δυνατοί. Ναι, η δύναμη θα βελτιώσει και την αντοχή σας. Κάποιος που μπορεί να κάνει 50 push-ups θα βελτιωθεί περαιτέρω και θα είναι σε θέση να κάνει ακόμη περισσότερα όταν αυξήσει τη δύναμη του άνω σώματος του… δεδομένου ότι πιέζοντας βάρος του σώματός του θα νιώθει ότι έχει ένα ελαφρύτερο φορτίο να κινήσει.
Και ναι, η μεγαλύτερη δύναμη θα σου επιτρέψει επίσης να πηδήξεις ακόμη πιο μακριά λόγω της ανάπτυξης της ικανότητας του σώματός σου να ασκήσει μεγαλύτερη δύναμη σε ένα αντικείμενο, ώστε όταν αυτό το αντικείμενο είναι το έδαφος, θα μπορείς να ασκήσεις μεγαλύτερη δύναμη εναντίον του και να πηδήξεις ακόμη ψηλότερα και πιο μακριά από ‘τι πριν.
Έχουν υπάρξει χιλιάδες βιβλία σχετικά με την αύξηση αντοχής και δύναμης, αλλά για να συνοψίσω αυτό που η πλειοψηφία αυτών λένε, προσπαθήστε να χρησιμοποιείτε multi-joint exercises (ασκήσεις οι οποίες εξασκούν πολλούς μυς του σώματος ταυτόχρονα) που είναι επεκτάσιμες και κάντε τες με τέλεια τεχνική … ανεβάζοντας το επίπεδο δυσκολίας όσο βελτιώνεστε.
Ένα μίγμα ασκήσεων με βάρη, όπως καθίσματα και άρσεις θανάτου θα πρέπει να είναι η βάση και θα βοηθήσει τη συστηματική ανάπτυξη. Η Ολυμπιακή Άρση Βαρών είναι άλλο ένα χρήσιμο εργαλείο για όσους θέλουν να μεγιστοποιήσουν την ανάπτυξη της δύναμη τους. Η εκμάθηση των βασικών τεχνικών δεν πάρουν υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα με έναν καλό προπονητή και αυτό θα τους δώσει μια μέθοδο εξάσκησης με χαμηλό αντίκτυπο που θα τους επιτρέψει να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη σε δύναμη.
Να θυμάστε ότι οποιαδήποτε άσκηση είναι μια άσκηση δύναμης για κάποιον. Εάν δεν μπορεί κάποιος να κάνει μία έλξη, τότε μια καλή άσκηση για δύναμη, θα είναι να χρησιμοποιεί ένα λάστιχο για να τον βοηθήσει στην ώθηση προς τα πάνω με καλή φόρμα, ενώ αυτό θα είναι άχρηστο για την οικοδόμηση της δύναμης σε κάποιον που μπορεί να κάνει ήδη πολλές έλξεις. Θα πρέπει με ειλικρίνεια να εκτιμάς και να καταλαβαίνεις το που βρίσκεσαι και τι είσαι σε θέση να κάνεις και να επιλέγεις τις καλύτερες ασκήσεις δύναμης για εσένα κάθε στιγμή. Η προπόνηση με βάρη και γιλέκα με βάρη είναι χρήσιμη επειδή σας επιτρέπουν να κάνετε οριακές αυξήσεις στην ποσότητα του φορτίου που χειρίζεστε.
3) Προπονήσου σαν αθλητής
Εάν η κίνηση είναι το σχέδιο για την εκπαίδευση μας και η δύναμη είναι το θεμέλιό της, τότε καλά επίπεδα φυσικής κατάστασης παρέχουν το κονίαμα που θα κρατήσει όλες τις τεχνικές μας μαζί όταν τα πράγματα γίνουν δύσκολα.
Έχοντας καλά επίπεδα φυσικής κατάστασης σημαίνει ότι μπορείτε να εξασκηθείτε για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και να ανακτήσετε γρηγορότερα τις δυνάμεις σας, πράγμα που σημαίνει ότι και ο αριθμός των ωρών προπόνησης ανά εβδομάδα θα αυξηθεί. Θα σημαίνει επίσης ότι αν κάποια στιγμή χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε το Parkour σε μια κατάσταση ζωής ή θανάτου, δεν θα καταρρεύσετε στο πάτωμα μετά από ένα λεπτό από έντονη κίνηση υπό πίεση.
Εάν είστε σοβαροί με το Parkour τότε υπάρχει μια καλή πιθανότητα ότι ήδη δέχεστε αρκετό αντίκτυπο και πίεση στις αρθρώσεις σας χωρίς να θέλετε να προσθέσετε ακόμη περισσότερο κατά τη διάρκεια εξάσκησης φυσικής κατάστασης σας, οπότε το να επιλέξετε ασκήσεις φιλικές προς τις αρθρώσεις σας, αποτελεσματικές και μη χρονοβόρες, είναι το κλειδί εδώ. Η αεροβική/κάρδιο-αναπνευστική προπόνηση είναι σημαντική, αλλά μην συνθλίψετε το τσιμέντο με ώρες τρέξιμο… τρέξτε δυνατά και γρήγορα σε πιο ήπιες επιφάνειες. Βρείτε μια μεγάλη, απότομη πλαγιά και κάντε μια υγιή δόση ανηφορικών σπριντ μία ή δύο φορές την εβδομάδα. Το κουβάλημα, σπρώξιμο, ρίψη ή σύρσιμο βαριών φορτίων, όπως ενός έλκηθρου, ογκόλιθων ή ακόμα και αυτοκίνητου θα σας κάνει περισσότερο καλό για τα επίπεδα φυσικής κατάστασης σας μέσα σε 10 λεπτά από ότι μία ώρα στο διάδρομο του γυμναστηρίου.
Πηγαίνετε όσο πιο σκληρά μπορείτε για 2, 4 ή 10 λεπτά, με ή χωρίς περιόδους ανάπαυσης και θα παρατηρήσετε ότι όχι μόνο η ικανότητά σας για εξάσκηση και η αντοχή θα αυξηθούν, αλλά θα διατηρήσετε και τα επίπεδα δύναμης σας μαζί με αυτό. Επίσης να πούμε ότι μια πιο σταθερή καρδιαγγειακή εξάσκηση δεν είναι άχρηστη και θα πρέπει να έχει τη θέση της σε ένα υγιές, καλά ισορροπημένο πρόγραμμα προπόνησης, αλλά δεν είναι κάτι που κάνουμε κάθε μέρα.
Το σώμα δεν είναι πολύ καλό στην προσαρμογή σε πολλούς παράγοντες άγχους ταυτόχρονα, έτσι ώστε να μην μπορείτε να αυξήσετε σημαντικά τα επίπεδα δύναμης σας, αν επίσης τρέχετε μεγάλες αποστάσεις κάθε μέρα. Πηγαίνετε μέσω εποχών ή κύκλων προπονήσεων, όπου θα επικεντρωθείτε στην ανάπτυξη συγκεκριμένων τομέων κάθε φορά, διατηρώντας ταυτόχρονα τους άλλους… Αλλά επιλέξετε ασκήσεις προσεκτικά έτσι ώστε να μην ανατρέψουν τους μήνες σκληρής δουλειάς που έχετε θέσει αλλού .
Ψάξτε για τις μεθόδους προπόνησης Tabata ή Finishers και χρησιμοποιήστε τες ως βάση για τη φυσική κατάσταση σας. Μια μεγάλη σειρά από βαριά Squats (καθίσματα) με καλή φόρμα θα σας κάνει περισσότερο καλό από έναν μαραθώνιο.
4) Βρείτε κάτι δύσκολο και επαναλάβετε το μέχρι να είναι εύκολο
Δύσκολο σημαίνει εφικτό, αλλά και κάτι που απαιτεί την πλήρη συγκέντρωσή σου, εξαιρετική τεχνική και το σωστό ποσό ενέργειας για να επιτευχθεί. Αν το κάνεις τέλεια κάθε φορά, τότε δεν είναι αρκετά δύσκολο για εσένα.
Το τέχνασμα είναι να βρεις μια τέτοια δύσκολη κίνηση, άλμα ή πρόκληση και να περάσεις αρκετό χρόνο με αυτό. Επανάλαβε το, αντανακλώντας σε κάθε προσπάθεια αντικειμενικά και κάνε μια προσπάθεια για βελτίωση σε κάθε προσπάθεια. Αν πηδήξεις πάρα πολύ μακριά στο πρώτο άλμα και συνεχίσεις να πηδάς πολύ μακριά για πέντε ακόμη προσπάθειες, τότε θα πρέπει να κάνεις μια σκόπιμη αλλαγή και να κατεβάσεις τη δύναμη σταδιακά μέχρι είτε να το κάνεις με ικανοποίηση ή δεν το φτάνεις.
Προσπάθησε, ανάλυσε, προσαρμόσου, επίθεση, ξανά και ξανά.
Μόλις μπορείς να το επαναλάβεις με επιτυχία σχεδόν κάθε φορά και γίνει εύκολο, τότε προχώρησε. Βρες μια νέα πρόκληση, άλμα ή κίνηση και επανέλαβε τη διαδικασία. Χρησιμοποίησε την εμπειρία σου από τα προηγούμενα άλματα για να σου δώσει αυτοπεποίθηση.
Το μεγαλύτερο λάθος που πολλοί τείνουν να κάνουν είναι να προχωράνε πολύ νωρίς, πριν πραγματικά τελειοποιήσουν κάτι. Συχνά υπάρχουν πολύ περισσότερα να μάθουμε από ένα άλμα από ότι οι περισσότεροι πιστεύουν και τριγυρνάνε από άλμα σε άλμα, βελτιώνοντας σε κάθε ένα λίγο, αλλά ποτέ πραγματικά αποκτώντας τον έλεγχο σε κάποιο από αυτά. Μπορείς να το κάνεις ακόμα και στη βροχή; Μπορείς να το κάνεις όταν είναι σκοτεινά;
5) Εξάσκησε και τις δύο πλευρές
Δεν χρειάζεται να είσαι απολύτως το ίδιο καλός και στις δύο πλευρές, αλλά τουλάχιστον να έχεις στόχο να είσαι ικανός και στην αδύναμη πλευρά σου. Έχω γνωρίσει παιδιά με τεράστια άλματα και running precision και μια ατρόμητη προσέγγιση για τη χρήση τους, οι οποίοι παγώνουν στην ιδέα του να κάνουν ένα απλό άλμα σε μια ράγα με το αδύναμο πόδι τους. Εάν οι ανισορροπίες είναι τόσο σοβαρές, τότε υπάρχει ένα ζήτημα. Το θέμα δεν περιορίζεται στην τεχνική, αλλά διακινδυνεύεται και μια μεγάλη λίστα από μυϊκά ζητήματα ισορροπίας με το να είναι τόσο κυρίαρχη η μία πλευρά. Ορθοστατικά και διαρθρωτικά προβλήματα που οδηγούν σε χρόνιο πόνο θα εμφανιστούν αν δεν υπάρχουν ήδη. Είναι μια ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί.
Τα καλά νέα είναι ότι μπορείτε να το διορθώσετε αυτό αρκετά εύκολα προτού να γίνει ένα πρόβλημα και αν είναι ήδη ένα πρόβλημα, τότε μπορείτε να λάβετε μέτρα για να αποκατασταθεί η ισορροπία στο σώμα σας. Είναι εντάξει να έχουμε μια κυρίαρχη πλευρά και οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν, απλά φροντίστε να περνάτε χρόνο εξασκώντας και την αδύναμη πλευρά σας κάθε εβδομάδα. Στόχος μου είναι να δουλεύω και τις δύο πλευρές εξίσου κατά το 90% του χρόνου προπόνησης μου και δέχομαι ότι θα υπάρξουν κάποια άλματα ή κινήσεις που εμπίπτουν στην κατηγορία του 10% και που δεν είναι πρόκειται να γίνουν στην αδύνατη πλευρά. Εκείνα τα μεγάλα, τρομακτικά, τεχνικά άλματα που απαιτούν ότι έχεις για να βγεις σώος από την άλλη πλευρά; Είναι μερικές φορές αρκετό απλά να γίνουν και όχι να ανησυχούμε για το αν θα το κάνουμε και με την αδύνατη πλευρά μας. Μερικές φορές .
Ένας πολύ καλός τρόπος για να το δουλέψετε αυτό είναι κατά καιρούς να περνάτε μια ολόκληρη μέρα προπόνησης όπου θα εξασκείτε μόνο την αδύναμη πλευρά σας… Θα εκπλαγείτε από το πόσο θα βελτιωθείτε.
6) Βρείτε τα πιο περίεργα άλματα που μπορείτε & αφήστε το άλμα να υποδείξει την τεχνική.
Ξεχάστε τα ονόματα. To αγαπημένο είδος μου από άλματα/κινήσεις είναι εκείνο που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί/κατηγοριοποιηθεί. Είναι εκείνο που μπορεί να χρειαστεί να πηδήξεις αρκετά ψηλά για να περάσεις πάνω από τον τοίχο, αλλά όχι τόσο ψηλά ότι ώστε να χτυπήσεις το κεφάλι σου στο κλαδί και θα πρέπει να στρίψεις 74 μοίρες προς τα δεξιά και να αρπάξεις με το αριστερό σου χέρι γύρω από μια γωνία όπου δεν μπορείς να δεις το πιάσιμο… Και χωρίς τα πόδια σου να αγγίξουν το έδαφος. Είναι το άλμα που είναι τόσο περίπλοκο που το να το σκεφτόμαστε είναι ακόμα πιο δύσκολο. Είναι το είδος άλματος για το οποίο πρέπει να αφήσεις το ένστικτο να κυριαρχήσει και να προσαρμοστείς στον αέρα.
” Πω πω, μόλις έκανε ένα… περίμενε, τι στην ευχή ήταν αυτό; “
” Ένα άλμα”
Οι Γάλλοι έχουν τη σωστή γενική ιδέα εδώ. Ακούγοντας τους να μιλάνε για μια διαδρομή, δεν λένε για cat leaps, άλματα ακριβείας (precisions), turn vaults και wall runs, απλά δείχνουν τα σημεία και λένε ‘’tac, tac, tac, tac…taaac!’’ για να δείξουν πού θα πάνε και αυτό είναι τρομερό. Δίνουν προτεραιότητα στα εμπόδια, την πορεία, τη διαδρομή και την κατεύθυνση και όχι στις τεχνικές και είναι ένας απελευθερωτικός τρόπος για να σκεφτείς το Parkour.
Είμαι ακόμα έκπληκτος με τον αριθμό των αθλητών που πηγαίνουν σε σημεία προπόνησης (spots) και ψάχνουν για το άλμα που είδαν σε κάποιο βίντεο και να προσπαθούν να το επαναλάβουν και να τραβάνε βίντεο κάνοντας το ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Ή πηγαίνουν σε ένα σημείο και προσπαθούν να βρούνε τα cat leaps ή τα kong precisions, αντί να δουν τι υπάρχει εκεί και να αφήσουν τα εμπόδια και το μέρος να υπαγορεύουν τις κινήσεις.
Συγκεντρωθείτε στα εμπόδια!
7) Ελέγξτε το ΚΝΣ σας και ρυθμίστε την προπόνησή σας σε καθημερινή βάση
Εάν είστε εξοικειωμένοι με τον όρο αυτορρύθμιση στον τομέα της εκγύμνασης, τότε θα ξέρετε ότι είναι ένα χρήσιμο εργαλείο. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμο στο Parkour, καθώς σας επιτρέπει να προσαρμόσετε το σχέδιο προπόνησης για κάθε ημέρα ώστε να πάρετε τα μέγιστα από αυτή.
Ίσως θυμάστε μια προπόνηση, στην οποία απλά δεν μπορούσατε να ισορροπήσετε σε μια ράγα με την ίδια ευκολία, όπως κάνετε συνήθως, ή ότι ήταν απλά πιο δύσκολο να προσγειώσετε ένα άλμα με ακρίβεια εκείνη την ημέρα. Αυτό δεν είναι τίποτα για το οποίο θα πρέπει να ανησυχείτε και είναι μόνο μία από αυτές τις ημέρες, όπου θα άξιζε να προπονήσετε κάτι λιγότερο τεχνικά απαιτητικό.
Το κεντρικό νευρικό σύστημα είναι υπεύθυνο για τον έλεγχο κάθε λειτουργίας του σώματός, συμπεριλαμβανομένων κάθε κίνησης που κάνουμε και όπως ακριβώς και οι μύες του σώματος, έτσι και το ΚΝΣ μπορεί να είναι κουρασμένο από την προπόνηση και χρειάζεται χρόνο για να ανακάμψει μεταξύ των προπονήσεων.
Διαφορετικές ασκήσεις επηρεάζουν το ΚΝΣ σε διάφορους βαθμούς και αν έχετε κάνει μια πολύ βαριά προπόνηση κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών, τότε δεν θα πρέπει να είναι έκπληξη ότι θα βρείτε πιο δύσκολο να ισορροπήσετε σήμερα. Ακόμα κι αν οι μύες σας αισθάνονται μια χαρά, το ΚΝΣ σας θα μπορούσε να είναι κουρασμένο και το ότι του είναι πιο δύσκολο να ελέγξει τους σταθεροποιητικούς μύες είναι υπεύθυνο για τη δυσκολία σας να ισορροπήσετε.
Οπότε, ακούστε το σώμα σας και να θυμάστε ότι ανεξάρτητα από το πόσο φρέσκο θα μπορούσε να αισθάνεται , αξίζει χρησιμοποιώντας μερικές απλές ασκήσεις ισορροπίας ως μέρος της προθέρμανσης σας, να δείτε πόσο φρέσκο είναι και το ΚΝΣ σας.
8) Σε περίπτωση αμφιβολίας, κρατήστε τα πράγματα απλά
Δεν χρειάζεται να περιπλέκουμε την προπόνησή μας πάρα πολύ για να σημειώσουμε πρόοδο. Θα πάμε πολύ μακριά με την ακριβή εκτέλεση των βασικών ασκήσεων σε υψηλό επίπεδο και συχνά. Σε περίπτωση αμφιβολίας, επιλέξτε squat, σπριντ, αναρρίχηση και προπονήστε τα precision σας. Οι τέσσερις αυτές ασκήσεις έχουν πολλά να δώσουν σε όλα τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με το Parkour, έπειτα μπορείτε να προσθέσετε κάποιες πιο πολύπλοκες ασκήσεις και παραλλαγές, αν το θελήσετε.
9) Προπονήστε τα απλά πράγματα, σαν η ζωή σας να εξαρτάται από αυτά. Θα μπορούσε.
Πολλοί εξασκούμενοι στο Parkour γίνονται πολύ ικανοί όταν πρόκειται για κίνηση στο επίπεδο του εδάφους, αλλά δεν μπορούν να εκφράσουν το δυναμισμό αυτό, όταν βρίσκονται σε ύψος, ακόμη και αν δεν υπάρχει διαφορά στο μέγεθος των αλμάτων.
Ένας καλός τρόπος για να ξεπεραστεί αυτό το κοινό θέμα, είναι να εξασκείτε κάθε άλμα, σαν να ήσασταν σε ύψος. Με λίγη εξάσκηση μπορείτε πραγματικά να αρχίσετε να αισθάνεστε μερικούς από τους ίδιους τους φόβους και τις αμφιβολίες που νοιώθετε σε ύψος, αλλά σε ένα ασφαλές περιβάλλον όπου δεν υπάρχουν συνέπειες. Σε συνδυασμό με περαιτέρω εκπαίδευση λίγο έξω από τη ζώνη άνεσής σας, θα απευαισθητοποιηθείτε σταδιακά στα ύψη και θα προπονείτε το σώμα σας να κάνει ένα άλμα για πρώτη φορά, η οποία είναι μία πολύ πολύτιμη και υποτιμημένη δεξιότητα.
10) Αν μια κίνηση δεν λειτουργεί για σας, απλά μην την κάνετε
Απλά επειδή όλοι οι φίλοι σου προπονούν ‘’180 cat leaps’’ δεν σημαίνει ότι πρέπει να το κάνεις και εσύ. Σκέψου για τον εαυτό σου και αν δεν απολαμβάνεις μια κίνηση ή αν δεν είναι κάτι που θέλεις να χρησιμοποιήσεις, μην το κάνεις. Το Parkour χρησιμοποιείται για την υπέρβαση των εμποδίων με τρόπο που να είναι ασφαλής και αποτελεσματικός για την κάθε κατάσταση. Μερικές φορές η κατάσταση θα απαιτήσει αργή, μελετημένη και προσεκτική κίνηση και μερικές φορές μπορεί να χρειαστεί πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα, αλλά οι κινήσεις που θα χρησιμοποιηθούν δεν θα είναι ποτέ σημαντικές.
Ξέρω δύο παιδιά που απλά δεν χρησιμοποιούν ποτέ το monkey/kong. Μπορούν να το κάνουν… απλά δεν τους αρέσει και προτιμούν να τρέχουν και να πηδούν πάνω από το εμπόδιο αντ’ αυτού. Λειτουργεί.
11) Σταματήστε να ανησυχείτε για τα παπούτσια σας
Έχω δει αυθεντίες του Parkour να κινούνται καλά ξυπόλητοι ή και με μπότες. Εάν η τεχνική σου είναι καλή, τότε τα παπούτσια δεν είναι τόσο σημαντικά. Σίγουρα, κάποια παπούτσια είναι καλύτερα προσαρμοσμένα στις ανάγκες του Parkour, αλλά αν ακολουθήσετε μερικούς γενικούς κανόνες, τότε δεν μπορεί να πάει κάτι στραβά.
Προσπάθησε να βρεις παπούτσια που έχουν μια καλή λαστιχένια σόλα και να προσφέρουν ένα καλό κράτημα σε στεγνές και υγρές συνθήκες, σε τσιμέντο, ξύλο και μέταλλο. Δοκιμάστε τα πριν τα αγοράσετε. Απέφυγε τυχόν πλαστικά τμήματα στο κάτω μέρος του παπουτσιού, καθώς το πλαστικό γλιστράει στο μέταλλο πολύ εύκολα*. Ανάλογα με το τι έχετε συνηθίσει, σταδιακά να έχεις ως στόχο τη χρήση λεπτότερων παπουτσιών καθώς τα πόδια σου γίνονται ισχυρότερα και οι προσγειώσεις σου βελτιώνονται με την πάροδο του χρόνου. Αποφύγετε την υποστήριξη στον αστράγαλο, καθώς αυτό θα περιορίσει την φυσική κινητικότητα στον αστράγαλο και θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη φθορά στα γόνατα, τα οποία θα πρέπει να αντισταθμίσουν τον περιορισμό. Και προσπάθησε να βρεις μια επίπεδη σόλα… αν υπάρχει υπερυψωμένη φτέρνα, θα μικρύνει και θα αποδυναμώσει ο Αχίλλειος τένοντας σου.
Εκτός από μερικές απλές οδηγίες, δεν έχει σημασία τι φοράς. Η μάρκα είναι άνευ σημασίας και μην πιστεύεις όλες τις ανώτερης τεχνολογίας μαλακίες τους. Υπήρξε μια πρόσφατη μελέτη που βρήκε μια άμεση συσχέτιση μεταξύ της τιμής των παπουτσιών και των πιθανοτήτων του να τραυματιστεί κάποιος φορώντας τα. Όσο τα παπούτσια αποκλίνουν από το φυσικό σχήμα του ανθρώπινου ποδιού, τόσο περισσότερα προβλήματα συμβαίνουν. Διαβάστε το ‘’Born To Run’’ του Christopher McDougall για πολύ περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτό το θέμα.
Περιμένετε ότι θα αντικαταστείτε τα παπούτσια σας σε ημι-τακτική βάση, αλλά θυμηθείτε ότι αυτό είναι ένα από τα μόνα έξοδα σας στο Parkour. Καθώς θα βελτιώνεσαι θα διαπιστώσεις ότι αρχίζουν να διαρκούν περισσότερο καθώς η τεχνική σου αναπτύσσεται και θα αρχίσει η ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων και της φθοράς τους.
* Αγόρασα μια φορά ένα ζευγάρι παπούτσια για προπόνηση των rail precision μου, το οποίο είχε ένα παχύ πλαστικό τμήμα κατά μήκος του πλάτους του πέλματος , ακριβώς στη μέση… έτσι ώστε να μη μπορώ να προσγειωθώ στη μέση του ποδιού χωρίς σοβαρές συνέπειες. Περιττό να πω ότι η τεχνική μου βελτιώθηκε γρήγορα .
12) Σκαρφάλωσε
Αν το Parkour μπορούσε να διαχωριστεί σε μόλις τρεις τύπους κίνησης, θα μέναμε με το τρέξιμο, το άλμα και την αναρρίχηση. Από αυτά τα τρία, η συντριπτική πλειοψηφία όσων ασκούν το Parkour αγαπούν το άλμα, μισούν το τρέξιμο… και παραμελούν την αναρρίχηση.
Οι περισσότεροι traceurs είναι κακοί ορειβάτες επειδή βασίζονται στη δύναμη του άνω σώματος τους και όχι στην τεχνική. Δεν είμαι ο καλύτερος ορειβάτης, αλλά έχω εστιάσει περισσότερο σε αυτή την πλευρά του Parkour τα τελευταία δύο χρόνια και αυτό έχει κάνει μια τεράστια διαφορά στην ικανότητά μου να κινούμαι. Το Parkour χρησιμοποιείται για την υπέρβαση των εμποδίων, ναι, αλλά κάποια εμπόδια μπορούν να περαστούν μόνο αργά και μελετημένα. Και όταν ο τοίχος είναι πολύ ψηλός για wall run, τότε ίσως η μόνη επιλογή να είναι να αναρριχηθεί. Αφιερώστε λίγο χρόνο δουλεύοντας την τεχνική αναρρίχησης σας, δώστε προτεραιότητα στην τοποθέτηση των ποδιών για να μειώσετε την ποσότητα της δουλειάς που τα χέρια σας πρέπει να κάνουν. Σαν γενικό κανόνα ασφάλειας, να προσπαθείτε να έχετε πάντα τρία σημεία επαφής στο εμπόδιο και να κινείτε μόνο ένα άκρο κάθε φορά καθώς θα ανεβαίνετε.
13) Τελειοποίησε την ανάβαση (wall-up) και τo muscle-up.
Δεν υπάρχουν εξαιρέσεις!
Blane
Μετάφραση: Παναγιώτης Toge Αλμανλής
