Συχνές Ερωτήσεις

Τι είναι το Parkour;

Το Parkour (“παρ-κώρ” στα αγγλικά και “παγ-κούγ” στα γαλλικά) είναι μια μη-ανταγωνιστική σωματική και πνευματική τέχνη, στόχος της οποίας είναι η ταχύτατη, ασφαλής και βέλτιστη μετακίνηση του ατόμου από ένα σημείο του χώρου Α σε ένα διαφορετικό σημείο Β, χρησιμοποιώντας μόνο τις δυνατότητες του ανθρώπινου σώματος. Οι μαθητές του Parkour ονομάζονται “traceurs” και οι μαθήτριες “traceuses”. (Αν θέλετε να αναφερθείτε στον ενικό αριθμό, απλώς αφαιρέστε το τελικό “s”.)

Ποιος είναι ο David Belle;

Ο Γάλλος David Belle (Νταβίντ Μπέλ) θεωρείται “ιδρυτής” του Parkour. Άρχισε να ασχολείται με την ιδέα του Parkour σε ηλικία 15 χρονών στη Lisses, ένα προάστιο του Paris κοντά στο Evry, και σύντομα παρέσυρε όλους τους παιδικούς του φίλους, οι οποίοι αργότερα ονομάστηκαν Original Traceurs (OT). Θα ήταν ανάρμοστο, ωστόσο, να μη σημειωθεί ότι εμπνευστής του Parkour ήταν ο Raymond Belle, πατέρας και μέντορας του David.

Το Parkour είναι εκείνο το άθλημα όπου κάτι τύποι πηδούν από ταράτσα σε ταράτσα;

Και ναι, και όχι. Όπως, για παράδειγμα, το Karate δε χαρακτηρίζεται από την ικανότητα να σπας τσιμεντόλιθους με το κεφάλι σου, έτσι και το Parkour δε χαρακτηρίζεται από κάποια (θεαματικά) άλματα που σπανίως περιλαμβάνονται στην καθημερινή προπόνηση. Στόχος αυτών των αλμάτων δεν είναι ο εντυπωσιασμός, αλλά η απόκτηση εμπειρίας και η προσπέραση φόβων. Στην καθημερινή προπόνηση ο traceur πρέπει να χρησιμοποιεί το μυαλό του για να προσομοιώνει τις καταστάσεις όπου ενδέχεται να βρεθεί. Για παράδειγμα, ισορροπεί σε ένα πεζούλι στο πεζοδρόμιο, σκεπτόμενος: “Τώρα βρίσκομαι δίπλα σε γκρεμό. Αν γλιστρήσω, θα πεθάνω.” Κάπου κάπου, όμως, πρέπει να ζει κανείς τις πραγματικές καταστάσεις από πρώτο χέρι. (Οι samurai, για παράδειγμα, έλεγαν ότι η εκμάθηση με ξύλινο σπαθί δεν έχει κανένα νόημα στην πραγματική μάχη. Πραγματικός γνώστης είναι αυτός που μπορεί να χειριστεί αληθινό σπαθί.) Είναι αυτονόητο, φυσικά, ότι στο Parkour απαιτείται εξαιρετικό αίσθημα αυτογνωσίας, ώστε ο traceur να μην επιχειρεί ποτέ κάτι πάνω από τις ικανότητές του. Δυστυχώς, πολλοί νέοι μαθητές εσφαλμένα θέτουν ως πρωτεύοντα στόχο τα άλματα στις ταράτσες, πράγμα που συχνά οδηγεί σε δυσάρεστα αποτελέσματα.

Δεν είναι επικίνδυνο το Parkour;

Το πόσο επικίνδυνο είναι εξαρτάται κατά μέγιστο βαθμό άμεσα από τον ίδιο τον traceur. Αν προχωρεί κανείς υπομονετικά, μεθοδικά, και πειθαρχημένα, οι πιθανότητες ατυχήματος μειώνονται δραματικά. Οι μικροτραυματισμοί στο Parkour (μελανιές, γρατσουνιές, γδαρσίματα, κτλ) είναι εξαιρετικά συχνοί, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι το αν τραυματιστείς εξαρτάται κυρίως από εσένα τον ίδιο, όχι από το αν σε κλαδέψει ένας αμυντικός με υπερβάλλοντα ζήλο. Ο λόγος που πολλοί νέοι τραυματίζονται συχνά είναι προφανείς. Βιάζονται υπερβολικά να βελτιωθούν, και καταλήγουν με ένα σωρό τραυματισμούς: από σπασμένα χέρια ή δόντια, μέχρι μόνιμες ζημιές στις αρθρώσεις. Φυσικά, όλοι θα πέσουν κάποια στιγμή. Αυτό είναι βέβαιο. Γι’αυτό, εξασκούμαστε και στα breakfalls, ώστε να ελαχιστοποιούμε τη ζημιά των πτώσεών μας.

Το parkour είναι δραστηριότητα του δρόμου;

Όχι. Το parkour δεν συγγενεύει με καμία δραστηριότητα η οποία έχει την «φιλοσοφία του δρόμου», ούτε εκφράζει κάποια μαγκιά. Ο λόγος που εξασκείται σε εξωτερικούς και μη-ειδικά διαμορφωμένους χώρους είναι επειδή στόχος του είναι η εφαρμογή του σε ρεαλιστικό περιβάλλον και η προσαρμογή του traceur σε αυτό.

Όλες αυτές οι προσγειώσεις δε θα καταστρέψουν τα γόνατα μου μακροπρόθεσμα;

Αν προπονείσαι σωστά και έχεις λίγη τύχη, τότε όχι. Όλα τα αθλήματα φέρουν κάποιους κινδύνους για μακροπρόθεσμους τραυματισμούς. Συγκεκριμένα, στο parkour, έχοντας γυμναστεί σωστά (απόκτηση δύναμης στα πόδια) και χρησιμοποιώντας σωστή τεχνική στις προσγειώσεις (οι οποίες φροντίζουμε να είναι από “μικρά ύψη”) ελαχιστοποιούμε κατά πολύ την πιθανή φθορά.

Τι παπούτσια να αγοράσω για να κάνω Parkour;

Άνετα, ελαφριά παπούτσια, που προσφέρουν καλή στήριξη στα πόδια. Μοντέλο και μάρκα εξαρτάται από εσένα. Να θυμάσε ότι τα παπούτσια σου ενδέχεται να χαλάσουν εύκολα οπότε διαχειρίσου καλύτερα τα οικονομικά σου ακόμη και αν αυτό σημαίνει να μην αγοράζεις ακριβά αθλητικά παπούτσια για την προπόνηση του parkour.

Χρειάζομαι επιγονατίδες ή κάποιο είδος εξοπλισμού;

Αν σε κάνει να νιώθεις πιο ασφαλής και δε σε ενοχλεί στην κίνηση, φόρα και κράνος. Δική σου η απόφαση.

Τα flips ανήκουν στο Parkour ή μπορούν να θεωρηθούν μέρος του Parkour;

Αν μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις έτσι ώστε να είναι πιο αποτελεσματικά από κάποια απλούστερη τεχνική, τότε ναι. Ωστόσο, τα σενάρια όπου ένα flip είναι όντως η βέλτιστη επιλογή είναι τόσο απίθανα, ώστε δεν υπάρχει λόγος να επενδύσει κανείς το χρόνο του εξασκώντας τα για το Parkour…

Ποια η διαφορά μεταξύ Parkour και Free-Running;

Το επίσημο όνομα της Τέχνης της Φυγής ήταν και είναι “Parkour”. Ωστόσο, ο Guillaume Pelletier (ο οποίος είχε μηδενική γνώση επί του θέματος), σκέφτηκε ότι το όνομα “Free-Running” είναι πιο διεθνές και πιο εύκολα προωθήσιμο εκτός Γαλλίας. Καθώς, όμως, ο Sebastien Foucan προσέθετε στο Parkour κινήσεις και τεχνικές που αφορούσαν το αισθητικό μέρος της κίνησης, η κοινότητα άρχισε σιγά-σιγά να αναφέρεται στο “Parkour του Sebastien Foucan” ως “Free-Running”, προς αποφυγή συγχύσεων. Με τον καιρό, το Free-Running εξελίχθηκε, αποκτώντας τη δική του φιλοσοφία και τις δικές του τεχνικές, με αποτέλεσμα να μετατραπεί σε μια εντελώς ξεχωριστή τέχνη.

Είναι κακό να βγάζω λεφτά μέσα από το Parkour;

Όχι. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με το να κερδίζεις χρήματα χρησιμοποιώντας το Parkour. Μπορείς να λάβεις μέρος σε διαφημιστικά, σε εκδηλώσεις, να διδάξεις Parkour, και ό,τι άλλο θέλεις, αρκεί να τηρείς μερικές υποχρεώσεις. Δεν πρέπει να κάνεις δηλώσεις του τύπου: “Με αυτά τα παπούτσια θα γίνεις καλύτερος traceur.” Πρέπει να παρουσιάσεις σωστά το Parkour. Αν σου ζητήσουν να κάνεις flips, κάν’τα, αρκεί να μην αναφέρεται πουθενά στη διαφήμιση η λέξη “Parkour”. Αν παραδίδεις μαθήματα, πρέπει να είσαι πραγματικά καλός και να ξέρεις τι λες. Αν συμμετάσχεις σε κάποια εκδήλωση, φρόντισε να μην πρόκειται για διαγωνισμό ή πρωτάθλημα ή κάποιο είδος ανταγωνιστικής δραστηριότητας. Γενικώς, μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις με το Parkour, αρκεί το Parkour που παρουσιάζεις και κάνεις να είναι όντως Parkour. Απλά πράγματα.

Έχω ασχοληθεί για Χ χρόνια με το Υ άθλημα. Θα με βοηθήσει στο Parkour;

Οποιαδήποτε εμπειρία βοηθά, κάποια είδη βοηθούν περισσότερο, κάποια λιγότερο. Ωστόσο, κανένα άθλημα δε θα σε προετοιμάσει να εκτελείς τα άλματα και τις προσγειώσεις που απαιτεί το Parkour, γιατί, απλούστατα, σε κανένα άθλημα δεν προσγειώνεσαι όλη την ώρα στο τσιμέντο χωρίς προστατευτικό εξοπλισμό. Το Parkour απαιτεί το δικό του conditioning.

Τι είναι αυτό το “conditioning” που ακούω να αναφέρεται συνέχεια;

Το Conditioning αποτελεί τη διαδικασία έντονης και εντατικής εκγύμνασης του σώματος, ώστε να είναι έτοιμο για το Parkour. Στόχοι του είναι η δύναμη, η αντοχή, η ταχύτητα, η εκρηκτικότητα, η σκληρότητα, η καλή υγεία, η ισορροπία, κτλ. Ουσιαστικά, χτίζεις τα θεμέλια ώστε από πάνω να βάλεις το Parkour. Χωρίς θεμέλια, είσαι ένα τίποτα.

Όποτε κάνω Parkour με κυνηγάει η αστυνομία ή ιδιωτική ασφάλεια, τι να κάνω;

Τίποτα. Να σταματήσεις, να μιλήσεις μαζί τους, να τους εξηγήσεις τι κάνεις, και, αν δε μπορείς να τους πείσεις να σε αφήσουν να κάνεις προπόνηση στο συγκεκριμένο μέρος, να φύγεις ήρεμα και πολιτισμένα. Να θυμάσαι ότι η κοινότητα του Parkour αποδοκιμάζει την καταπάτηση ξένης ιδιοκτησίας χωρίς άδεια. Και μια που μιλάμε γι’αυτό το θέμα, η κοινότητα του Parkour επίσης αποδοκιμάζει την ασέβεια προς το περιβάλλον, τεχνητό ή φυσικό. Με άλλα λόγια, προσέχουμε τους χώρους όπου κάνουμε προπόνηση, και, αν σπάσουμε ή καταστρέψουμε κάτι, λαμβάνουμε την ευθύνη.

Πρέπει να γραφτώ σε κάποιο όμιλο για να μάθω Parkour;

Προς το παρόν, έχουν γίνει μερικές κινήσεις στην Θεσσαλονίκη. Βέβαια όποιος θέλει να ασχοληθεί, δεν έχει παρά να συμμετάσχει στις ομαδικές προπονήσεις, ή να το πάρει απόφαση και να ξεκινήσει μόνος του, παρόλα αυτά, στην περίπτωση που κάποιος επιθυμεί να ξεκινήσει σε ασφαλές και ελεγχόμενο περιβάλλον με Δασκάλους, δεν έχει παρά να επιλέξει κάποιον σύλλογο.

Γιατί είναι μη-ανταγωνιστικό το Parkour;

Η ιστορία έχει δείξει ότι ο (οργανισμένος) ανταγωνισμός μπορεί να προωθεί καλύτερα αποτελέσματα (υψηλότερα records και όλα τα σχετικά), αλλά το κάνει εις βάρος της ασφάλειας ή υγείας του αθλητή, ή της αποτελεσματικότητας του αθλήματος. Σε αθλήματα όπως η άρση βαρών συμβαίνει το πρώτο, ενώ σε αθλήματα όπως το karate συμβαίνει το δεύτερο. Στην περίπτωση του Parkour, θα συνέβαιναν και τα δύο. Αν το Parkour μετετρεπόταν σε αγώνισμα, οι traceurs θα προσπαθούσαν να κινηθούν τόσο γρήγορα, ώστε θα άρχιζαν να κινδυνεύουν υπερβολικά, και για να μειωθεί ο κίνδυνος, το πιο πιθανό είναι να έκαναν την εμφάνισή τους τα στρώματα. Όσες φορές έχει σημειωθεί προσπάθεια πρωταθλήματος Parkour, συμβαίνει ακριβώς αυτό. Βέβαια, αυτό προφανώς δε σημαίνει ότι η ευγενής άμιλλα δε μπορεί να αποτελέσει μέρος του Parkour.

Ωραία όλα αυτά, αλλά πώς θα ξεκινήσω το Parkour;

Πρώτα θα διαβάσεις όσο το δυνατόν πιο πολλά σχετικά κείμενα μπορείς. Μετά, θα ξεκινήσεις conditioning και προπόνηση.

Τις προάλλες έκανα προπόνηση και έπαθα το Χ. Τι να κάνω?

Σταμάτα την προπόνηση και πήγαινε σε ιατρό.