Parkour & Budo

Πολλές φορές υπήρξε συζήτηση μεταξύ των traceurs για το αν υπάρχει φιλοσοφία μέσα στο Parkour ή όχι. Σήμερα θα δώσουμε μία απάντηση σε όλους όσους έχουν απορίες σχετικά με την φιλοσοφία της τέχνης μας.

Η τέχνη μας έχει «δανειστεί» την φιλοσοφία της από το budo. Το budo μεταφράζεται ως «ο δρόμος του πολεμιστή» ή ως «ο δρόμος του πνεύματος». Όταν αναφερόμαστε στο budo, ουσιαστικά εννοούμε τις Ιαπωνικές παραδοσιακές πολεμικές τέχνες. Στις τέχνες αυτές, ο budoka (ο ασκούμενος του budo) προσπαθεί μέσα από την καθημερινή άσκηση –του σώματος και του πνεύματος- να μπορέσει να βρει τον πραγματικό του εαυτό, να μάθει τα όρια του και στην συνέχεια να τα ξεπεράσει.

Για να επιτευχθεί όμως κάτι τέτοιο δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε και χρονικά σύντομο. Ο ασκούμενος οφείλει καθαρά στον εαυτό του, να γίνει καλύτερος, όχι όμως σε σχέση με κάποιον άλλον παρά μόνο σε σύγκριση με τον ίδιο του τον εαυτό. Όπως αναφορικά έχει γράψει και ο Νίτσε: στην αναζήτηση της αλήθειας, ο χειρότερος εχθρός είναι ο εαυτός μας.

Με την φιλοσοφία του budo έχουν δημιουργηθεί πολλές πολεμικές τέχνες, κάποιες από αυτές είναι το NINJUTSU, το JUDO, το AIKIDO, το KENDO και πολλές άλλες. Κάθε πολεμική τέχνη είναι και ένας δρόμος, ο κοινός τους παρανομαστής είναι η φιλοσοφία τους, δηλαδή το budo.

Στις παραδοσιακές αυτές τέχνες ο ασκούμενος μαθαίνει να μάχεται και ταυτόχρονα να διατηρεί την σωματική του ακεραιότητα την ώρα της μάχης, αλλά και σε βάθος χρόνου. Οι μεγάλοι δάσκαλοι είναι σε θέση να ελέγξουν τον αντίπαλο σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην καταστρέφεται κανένα σώμα.

Οι εμπνευστές της τέχνης έχοντας λάβει αυτές τις διδαχές μέσω των πολεμικών τεχνών και των δασκάλων τους, είδαν πως αυτό που έκαναν ήταν ουσιαστικά ένα είδος μάχης με τον εαυτό τους. Καταφέρνοντας να υπερπηδήσουν ένα εμπόδιο που λίγο πριν δεν μπορούσαν να το περάσουν λόγω φόβου, είδαν την σταδιακή ανάπτυξη και πως ο φόβος είναι κάτι που πρέπει να πολεμήσουν για να ξεπεράσουν.

Έτσι σήμερα, ακόμη και χωρίς οι ασκούμενοι της τέχνης να δίνουν κάποιο όνομα στην φιλοσοφία τους ή να μην γνωρίζουν πολλές φορές και οι ίδιοι ότι το κάνουν, έχουν μπει στον δρόμο της πνευματικής αναζήτησης ή αλλιώς «τον δρόμο του πολεμιστή».